ناشر آثار دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی
ناشر آثار دفتر مطالعات 
اخبار
خلاصه کتاب
فکرش را هم نمی‌کردم روزی مرگ دختری را پیراهن عثمان کنند و با آن امنیت جامعه را نشانه بگیرند.
کار تا جایی بیخ پیدا کرده بود که نخست‌وزیر اسرائیل و مقامات آمریکایی علنا و به صورت مستقیم از جنبش زن زندگی آزادی حمایت می کردند و تشویق شان به ادامه آشوب توی رسانه ها دست به دست می شد.
جنبشی که حتی اسمش و شعار هایش را رسانه‌های بیگانه خط‌‌دهی می کردند. ۴ آبان ١۴٠١ چند نقطه از شیراز شلوغ شده بود. مثل معالی‌آباد و بازار اطراف حرم شاهچراغ.
فضا کمی امنیتی به نظر می‌رسید. عصر آن روز دانشگاه شیراز بودم و مشغول فروش کتاب در نمایشگاهی که سه روز برپا شده بود. دانشگاه هم توسط دانشجوهای معترض شلوغ بود.
نماز مغرب را خوانده بودم که خبر حادثه تروریستی شهدای شاهچراغ پخش شد و من را به دنیایی تازه پرت کرد. نه من بلکه تمام همکارانم در حسینیه هنر شیراز را که تا آن زمان پروژه هایمان را جلو می بردیم. این حادثه تلنگری شد تا دوباره به نقش اصلی‌مان در عرصه فرهنگی فکر کنیم. ما چریک‌های فرهنگی بودیم که هم ابزار داشتیم و هم از لحاظ گفتمانی، سال‌ها روی خودمان کار کرده بودیم.
ولی به جای نقش‌آفرینی در لحظه، داشتیم تاریخ گذشته انقلاب را بررسی می کردیم. از دهه ۶٠ تا همین دهه قبل. که البته این‌ها هم نیاز جامعه است. ولی یادمان رفته بود که اکنون نقش مان باید با همین ابزار در کف میدان رقم بخورد.
از همان یکی دوساعت بعد از حادثه، صحنه را دست گرفتیم. تقسیم وظیفه کردیم و به هرجایی که اثری از حادثه ترور داشت سر زدیم. مثل انتقال خون و یا بیمارستان‌ها. روایت‌هایمان به سرعت در کانال حافظه حسینیه هنر شیراز و بعد در شبکه‌های صدا و سیما پخش شد.
برخی از روایت‌هایمان در کانال را بالای ٣٠ هزار نفر دیدند. خواب و خوراک و زندگی مان شده بود روایت حادثه تروریستی. تا دوهفته به صورت مستمر در دل ماجرا بودیم.
تازه داشتیم چریک فرهنگی را برای خودمان و بقیه معنا می‌کردیم.
از سخت‌گیری‌های ورود به حرم برای گرفتن روایت و ضبط مستند گرفته تا هماهنگی برای ورود به بیمارستان و مصاحبه با مجروحینِ حادثه. می‌توانستیم مثل خیلی‌های دیگر لم دهیم، پایمان را روی پایمان بگذاریم و دنبال تولید یک اثر هنری و یا ادبی فاخر شویم، ولی چریک فرهنگی باید لباس‌هایش را کف میدان کثیف کند و شب با موهای ژولیده به خانه برگردد.
در این مدت خاطرات و روایت‌های زیادی را از حادثه تروریستی شاه چراغ ثبت و ضبط کردیم. سعی‌مان این بود این حادثه را عاشورایی روایت کنیم؛ با ابزار مختلف و در قالب‌های مختلف. یک ماه که از حادثه گذشت، نزدیک ١٢٠ ساعت مصاحبه گرفته بودیم. که بخشی از آن مصاحبه ها تبدیل شد به کتاب چراغ دار روایت هایی از زندگی شهدای حادثه تروریستی حرم حضرت شاهچراغ (ع).از خانواده شهدا، مجروحین، شاهدین عینی و از خادمین حرم.
هم مستند ساختیم و هم مجموعه کلیپ‌هایی که در مدت کوتاه تولید شدند.
و اما در راستای روایت عاشورایی حادثه شاه چراغ تصمیم گرفتیم، برای ماندگاری واقعه‌نگاری این حادثه، کتابی تولید کنیم. «چراغ‌دار» روایت زندگی شهدای حادثه تروریستی شاهچراغ است و گوشه‌ای از روایت واقعه را نمایش می‌دهد.
نظر دهید