ناشر آثار دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی
ناشر آثار دفتر مطالعات 
مدافعان فرهنگی حرم؛ گفتارهایی درباره بایدهای پس از جنگ سوریه
صدور انقلاب اسلامی در تمام سالهای پس از انقلاب در ابعاد مختلف توسط دستاندرکاران حوزههای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی دنبال شده و اثرات خیرهکنندهای از خود به جا گذاشته است که میتوان از مهمترین ثمرات این صدور را حزبالله لبنان و مقاومت جانانۀ جوانان آن و پیروزیهای پیدرپی آنان بهویژه در آزادسازی جنوب لبنان دانست.
صدور انقلاب که به تعبیر امامین انقلاب «حرکت باد بهاری» است، هدفی جز تقویت امید، اعتمادبهنفس و ارتقای حس انسانی، الهی و فطری و رشد و خودکفایی ملی و دینی مخاطب ندارد.
مثال عینی این امر ممانعت امام خمینی(ره) از حضور نظامی سپاه در لبنان در سال ۱۳۶۱ است؛ آن هنگام که شهید جاویدالأثر، حاج احمد متوسلیان به سوریه رفت، امام تنها اجازه دادند که سپاه به آموزش لبنانیها کمک کند و این اذن و این آموزش و حضور سپاهیان اسلام در لبنان و بهویژه بعلبک، ثمرات فراوانی داشت که فقط یکی از آنها خروج اسرائیلیها از جنوب لبنان بود.
بحران سوریه نیز که در سال ۲۰۱۱ میلادی در این کشور آغاز شد، راه را برای حرکت این «باد بهاری» هموار کرد؛ جنگی تمامعیار علیه محور مقاومت که ابعاد مختلف نظامی، سیاسی و رسانهای داشت و سپاهیان اسلام تأثیر شگرفی در آن جامعه گذاشتند.
اما توجه به نگاه تکبعدی به حضور ایران در جنگ بوسنی و آسیبهایی که ترک آن عرصه ایجاد کرد، از همان ابتدا نگاه صاحبنظران فرهنگی و اجتماعی را به مراقبت از عدم تکرار آن تجربۀ تلخ و توجه به ریشههای آن معطوف کرد.
همچنین ریشههای فرهنگی _ اجتماعی جنگ سوریه، ضرورت حضور فرهنگی در این کشور را بیشتر میکرد، اما گستردگی ابعاد بحران سوریه بهویژه در بعد نظامی، منجر شد که تا زمان سقوط داعش و فتح حلب در انتهای سال ۲۰۱۶ میلادی کمتر بتوان از مسئلۀ حضور فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در سوریه سخن گفت.
واحد بینالملل دفتر مطالعات جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۹۸ و پس از بررسیهای صورتداده در این زمینه و ضرورت فعالسازی جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی برای حضور گستردۀ فرهنگی و اجتماعی در سوریه، سلسله جلساتی را تحت عنوان «مدافعان فرهنگی حرم؛ بررسی ظرفیتها و چالشهای فعالیت فرهنگی در سوریه» برگزار کرد.
این جلسات که به صورت عمومی و رسانهای برگزار میشد، تا هنگام شهادت شهید حاجقاسم سلیمانی در یازده جلسه در حسینیه هنر تهران برگزار و تلاش شد علاوه بر کلیشهشکنی دربارۀ حضور بینالمللی _ مردمی در سوریه، شناخت خوبی از سوریه و ضرورتهای پس از جنگ در این کشور تبیین شود…
رویکردهای این مجموعه نشستها، علاوه بر «شناخت سوریه»، بیان «سرمایههای ایران برای صدور به سوریه» و همچنین «چالشهای پیشِرو» بود. رویکرد این مجموعه نشستها به مسئلۀ «دفاع فرهنگ» از حرم، نه یک نگاه صرفاً فرهنگی _ هنری، بلکه یک نگاه فراتر بود که فرهنگ را مجموعهای از اقدامات اجتماعی، اقتصادی و البته فرهنگی _ هنری میدانست که موجب تعاملات جدی فرهنگی و اجتماعی بین مردم دو کشور ایران و سوریه میگردد.
مبنا در این نشستها احترام به فرهنگ و مردم متمدن سوریه و یافتن راههای تعامل و تبادل فرهنگی با این کشور و تقویت محور مقاومت در برابر آسیبها و چالشها بود…
نظر دهید